ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΜΟΡΤΑΔΕΛΑ (απόσπασμα)
Το πρώτο πράγμα που άλλαξε στη ζωή μας όταν ο μπαμπάς έφυγε από το σπίτι, ήταν η μυρωδιά από τις τηγανητές πατάτες! Εγώ κι ο μικρός μου αδερφός, το καταλάβαμε αμέσως. Οι πατάτες δε μύριζαν το ίδιο! Μάταια προσπαθούσε να μας πείσει η μαμά πως είναι η ιδέα μας. Έτσι εκείνο το διάστημα τρώγαμε ανόρεχτα τις τηγανητές μας πατάτες, -φαντάσου- το καλύτερο φαγητό του κόσμου! Μυστήριο…
Ήταν Ιούλιος. Ο μπαμπάς θα πήγαινε -έτσι ξαφνικά- φαντάρος για λίγο καιρό Στις επίμονες ερωτήσεις μου γιατί ο μπαμπάς να ξαναπάει φαντάρος η μαμά έδινε απαντήσεις που δεν καταλάβαινα. Εγώ ήμουν σίγουρος ότι ο μπαμπάς έχει πάει ήδη στο στρατό γιατί είχαμε μια φωτογραφία του στο τραπεζάκι του διαδρόμου, με στρατιωτική στολή και αληθινό όπλο. Στοιχεία ατράνταχτα!
Ο μπαμπάς έφυγε με λεωφορείο του ΚΤΕΛ για τη Θεσσαλονίκη και από κει με φορτηγό θα πήγαινε στο στρατόπεδο. Στο χωριό υπήρχε αναστάτωση εκείνη τη μέρα. Μια και το σπίτι μας βρισκόταν ακριβώς στην πλατεία έβλεπα τα φορτηγά γεμάτα άντρες που έφευγαν. Από τα καφενεία ακούγονταν εμβατήρια, κάποιες γυναίκες έκλαιγαν.
